Ακόμα το μελετούν στο Υπουργείο. Εν τω μεταξύ τα φουρνέλα δονούν τη Στρατονίκη. Χωρίς άδεια οι εργασίες της εταιρείας των μεταλλείων; Υπάρχει αρμόδιος να απαντήσει;

Διαβάστε παρακάτω την απάντηση που απέστειλε το Υπουργείο Περιβάλλοντος προς τους κατοίκους της Στρατονίκης οι οποίοι καταγγέλουν την συνέχιση της εξόρυξης κάτω από το χωριό, ενώ η άδεια της εταιρείας έχει λήξει στις 31/12/2009. Εν τω μεταξύ έχει εμφανιστεί σε διάφορα blogs έγγραφο του υφυπουργού Περιβάλλοντος κ. Γιάννη  Μανιάτη σύμφωνα με το οποίο η εταιρεία μέχρις ότου επαναξιολογηθεί …μπορεί να εργάζεται απρόσκοπτα!! Αλίμονο, στο ελληνικό κράτος των ημετέρων ζούμε…

Ακολουθεί το έγγραφο:

ΕΞ. ΕΠΕΙΓΟΝ Αθήνα, 9 Μαρτίου 2010 / ΑΠ   122001

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ & ΚΛΙΜΑΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

ΓΕΝΙΚΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΕΥΠΕ (ΕΙΔΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ)

Θέμα:   Συνέχιση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στις Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Στρατωνίου Ν. Χαλκιδικής της εταιρείας ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Α Ε.

Σχετ.:α) Το    με    απ.    1069/10.02,2010    έγγραφο    του    Γραφείου    Υπουργού    (α.ττ.

ΥΠΕΚΑ/ΕΥΠΕ/122001/17.02.2010).

β) Το  με  απ,   201/12.02.2010 έγγραφο  της Επιθεώρησης Μεταλλείων Βορείου

Ελλάδος του Γενικής Γραμματείας Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής του ΥΠΕΚΑ

(α. ττ ΥΠ ΕΚΑ/ΕΥΠΕ/122576/01.03.2010).

γ) Το με α .π, Δ8-Α/Φ.7,49.13/3782/695/01.03.2010 έγγραφο της Γεν. Δ/νσης Φυσικού

Πλούτου της Γενικής Γραμματείας Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής του ΥΠΕΚΑ

(α.ττ. ΥΠΕΚΑ/ΕΥΠΕ/122599/01.03. 2010 δ 122780/05.03.2010).

δ) Το με α.ττ Δ8-Α/Φ.7.49.13/3451/618/26.02,2010 έγγραφο της Γεν. Δ/νσης Φυσικού

Πλούτου της Γενικής Γραμματείας Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής του ΥΠΕΚΑ

(α.ττ. ΥΠΕΚΑ/ΕΥΠΕ/122779/05.03. 2010)

Σε συνέχεια των παραπάνω σχετικών εγγράφων, που αφορούν στην συνέχιση της μεταλλευτικής δραστηριότητας στις Μεταλλευτικές Εγκαταστάσεις Στρατωνίου Ν. Χαλκιδικής της εταιρείας ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ Α.Ε., σας αναφέρονται τα παρακάτω:

• Στις 11.04.2005 εκδόθηκε η με α,π. οικ, 143088/1104.2005 Κοινή Υπουργική Απόφαση που αφορά στη «Τροποποίηση της υπ‘ αρ. σ/κ. 45129/14.1.1999 ΚΥΑ Έγκρισης Περιβαλλοντικών Όρων των Μεταλλευτικών Εγκαταστάσεων Στρατωνίου, όπως αυτή ισχύει μετά την ανανέωση της χρονικής διάρκειας ισχύος της με την υττ‘ αρ. οικ, 107298/18.7,2001 ΚΥΑ.»

– Από τις 27.11.2008 εκκρεμεί στην ΕΥΠΕ/ΥΠΕΚΑ αίτημα για την παράταση ισχύος της προαναφερόμενης ΚΥΑ.

–   Το παραπάνω αίτημα βρίσκεται υπό αξιολόγηση στις αρμόδιες Υπηρεσίες του ΥΠΕΚΑ.

Ο ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΕΥΠΕ Ε. ΤΟΛΕΡΗΣ

H καταγγελία των κατοίκων ΕΔΩ

ΛΟΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ, του ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΑΣΠΡΟΠΥΡΓΟΥ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΕΛΕΤΙΟΥ, ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ ΕΘΝΕΓΕΡΣΙΑΣ του 1821

Μπορεί το blog μας να είναι μονοθεματικό και ως επί το πλείστον να μην δημοσιεύει κείμενα γενικότερου ενδιαφέροντος. Όμως το παρακάτω κείμενο που εκφώνησε ο Δήμαρχος Ασπροπύργου κ. Νικόλαος Μελετίου έχει μιαν ιδιαίτερη αξία η οποία καταδεικνύει έναν δρόμο. Και η θέση που εκφράζει ταυτίζεται πλήρως -κατά τη γνώμη μας- με τις ιδέες που διέπουν τον αγώνα που διεξάγουμε όλ’ αυτά τα χρόνια εναντίον των συνθηκών αποικιακού τύπου, που έχουν επιβάλλει κυβερνήσεις και μεταλλευτικές εταιρείες για τον τόπο μας. Κάντε τον κόπο να το διαβάσετε και ίσως συμφωνήσετε μαζί μας!

Ακολουθεί ο λόγος του Δημάρχου:

(Εκφωνήθηκε στην Πλατεία Ηρώων της Πόλης, στον επίσημο εορτασμό της 25^ης Μαρτίου του 1821)

«Ελληνίδες, Έλληνες,

Ασπροπυργιώτισσες κι Ασπροπυργιώτες,

Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, σε τούτη την Πλατεία, που αφιερώσαμε στους ήρωες του Ελληνισμού, για να τιμήσουμε τη μνήμη, να παραδειγματιστούμε από τη θυσία, όλων εκείνων των προγόνων μας, που αγωνίστηκαν για να ελευθερωθεί, τούτος ο Τόπος, από ζυγό δουλείας, που διήρκεσε τέσσερις αιώνες!

Εκατόν ογδόντα εννιά χρόνια, από εκείνη την Άνοιξη, του 1821, στέκομαι απέναντί σας, με γνώμονα τα λόγια του εθνικού μας ποιητή: «Το έθνος, πρέπει να μάθει, να  θεωρεί εθνικό, ό,τι είναι αληθινό»!

Εκδήλωση ενημέρωσης στον Άγιο Νικόλαο Χαλκιδικής, το Σάββατο 27 Μαρτίου στις 20.00

Aξιοπιστία 5 – Το οικονομικό πλαίσιο της κυάνωσης. Δολάρια ΗΠΑ ανά ουγγιά χρυσού η μονάδα μέτρησης των οικονομικών στοιχείων και όχι τα δις της προπαγάνδας των εταιριών. Δημόσια ζημία και μόνον. Να απαγορευθεί η εφαρμογή των κυανιδίων στη μεταλλευτική.

Του Γιώργου Κ. Τριανταφυλλίδη, Λέκτορα της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ.

Προκειμένου να επιτύχουν αδειοδότηση λειτουργίας των μονάδων κυάνωσης οι εταιρίες είναι υποχρεωμένες να λάβουν έγκριση των περιβαλλοντικών όρων (ΕΠΟ) και της λεγόμενης Τεχνικής Μελέτης του Κανονισμού Μεταλλευτικών και Λατομικών Εργασιών (ΚΜΛΕ) σήμερα από το ΥΠΕΚΑ. Με λίγα λόγια θα πρέπει να αποδείξουν ότι:

1. οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη λειτουργία τους θα είναι σε μεγάλο βαθμό αναστρέψιμες.

2. η οικονομική τους λειτουργία θα είναι οικονομικά συμφέρουσα για το δημόσιο

Η πλήρωση των δύο αυτών προυποθέσεων οδηγεί αυτόματα στο χαρακτηρισμό της «επένδυσης» ως ιδιαιτέρως συμφέρουσας για την εθνική οικονομία, πράγμα το οποίο συνεπάγεται οικονομική επιχορήγηση από τον κρατικό κορβανά (δηλαδή από την τσέπη του ελληνικού λαού) με ποικίλες οδούς της δραστηριότητας σε επίπεδα που μπορεί να πλησιάζουν μέχρι και το 50% του τζίρου (επένδυση κεφαλαίων και λειτουργικού κόστους, κυρίως ΔΕΗ και ημερομισθίων).

Για την πρώτη περίπτωση κάθε καλόπιστος κριτής αντιλαμβάνεται το μέγεθος της περιβαλλοντικής καταστροφής μέσα από τα άρθρα της Αξιοπιστίας. Μόνον οι αρμόδιοι στα υπουργεία δεν το κατάλαβαν. Και έχουν εκδώσει κατά καιρούς ΕΠΟ όπου κάθε δηλητήριο βρίσκει τη φωλιά του στην ελληνική ύπαιθρο (πχ περίπτωση κατεργασίας του αρσενοπυρίτη Ολυμπιάδας με κυάνωση επί TVX). Mάλιστα με την πρόσφατη ΚΥΑ 39624 της 25/9/2009 μπορούν να πετούν τα κυανιούχα κατάλοιπα όπου στη γη υπάρχει τρύπα ανοικτή. Μπράβο στην ΕΕ (Δήμας – Verheugen), μας συγκινεί.

Μένει να γίνει τώρα μία κριτική του οικονομικού πλαισίου εφαρμογής της διεργασίας για να αποδειχθεί η δημόσια ζημία. Αυτό που κάνουν οι εταιρίες είναι να εμφανίζουν βαρύγδουπα απόλυτα νούμερα της επένδυσης καθαρά για εντυπωσιασμό. Τόσα δις η επένδυση, τόσες θέσεις εργασίας (το κύριο όπλο τους), τόσα δις για την τοπική οικονομία, τόσα δις από τους φόρους του εισοδήματος των εργαζομένων. Είναι τόσο καλοβαλμένα τα νούμερα αυτά που κάποιος αδαής θα λέει «ορμάτε να γίνει η επένδυση γρήγορα μη χάσουμε το κελεπούρι». Μάλιστα ένας Νομάρχης στη Θράκη πριν χρόνια υποστήριζε δημόσια ότι η περιοχή θα γίνει Εldorado και όλοι θα μασούν με χρυσά κουτάλια.

Είναι δύσκολο να γίνει από την οικονομική σκοπιά αξιόπιστη κριτική των επενδύσεων αυτών για τον απλό λόγο ότι τα παρουσιαζόμενα στοιχεία από τις εταιρίες είναι τόσο έντεχνα φτιασιδωμένα ώστε δεν υπάρχει εμφανής άκρη του νήματος για να αρχίσει η κριτική.

Θα επιχειρήσω στο άρθρο αυτό μία οικονομική προσέγγιση της κυάνωσης επιστρέφοντας τη σκέψη μου στις αρχές του 2000 όταν «έτρεχαν» οι προτάσεις της  TVX και των Σαππών και Περάματος στη Θράκη. Τότε η χρηματιστηριακή τιμή του χρυσού ήταν 280 δολάρια ΗΠΑ ανά ουγγιά (US$/tr.oz). Η ουγγιά έχει 31,2 γραμμάρια. Αυτή είναι διεθνώς η μονάδα μέτρησης των οικονομικών δεδομένων γύρω από το χρυσό και όχι τα απόλυτα δις σε € ή US$ που εμφανίζουν οι εταιρίες.

Ζητούσαν λοιπόν έντονα την αδειοδότηση και προπαγάνδιζαν ότι «αύριο» ξεκινάει το μεταλλείο και σε «τόσους» μήνες θα είμαστε παραγωγοί χρυσού κτλ (θυμηθείτε σχετικά την εποχή Βασιλάκη στη Νομαρχία Χαλκιδικής!!!!). Αυτά γινόντουσαν βέβαια γιατί περίμεναν μεγάλα κέρδη από τη λειτουργία των μονάδων. Από τα 280 US$/tr.oz ποια ήταν το κόστος και πόσα τα κέρδη; Επιχειρήσαμε με το ΤΕΕ Θράκης συλλογή σχετικών οικονομικών στοιχείων σε διεθνές επίπεδο και ελπίζω να συμφωνείτε στα ακόλουθα:

1. Στις περισσότερες γνωστές περιπτώσεις ανάλογων μεταλλείων στην αμερικανική ήπειρο υπήρχε «δικαίωμα» (royalty) του ιδιοκτήτη του μεταλλείου με βάση την εκτίμηση περιεκτικότητας σε χρυσό του μεταλλείου με κάποιες κοινά αποδεκτές μεταξύ αγοραστών και πωλητή, μεθόδους (γεωτρήσεις, αναλύσεις  κλπ). Το νούμερο τότε ήταν 40 με 50 US$/tr.oz υπέρ του πωλητή. Το «δικαίωμα» αυτό σήμερα ΔΕΝ υπάρχει για το ελληνικό δημόσιο με βάση το νόμο 210/1973 (μεταλλευτικός κώδικας)…..της Βικτωρίας και του Αλβέρτου. Εκχωρεί λοιπόν το δικαίωμα εκμετάλλευσης στις Οριστικές Παραχωρήσεις…..τζάμπα (περίπτωση Περάματος Εβρου)!!!! Στα δημόσια μεταλλεία μπαίνει ένα ποσοστό (πχ 1%) υπέρ του δημοσίου στα συμβόλαια μίσθωσης (περίπτωση Σαππών). Δε λεν όμως ποιο είναι το εκατό για υπολογίσουμε το ένα!!!!!!

2. Παραγωγή χρυσού σε επιφανειακό (αρχικά τουλάχιστον όπως λεν οι προτάσεις για Σκουριές και Πέραμα Εβρου) μεταλλείο σημαίνει τη θέση σε παραγωγική λειτουργία ενός επιφανειακού ορυχείου το οποίο θα παράγει 4.000 τόνους πετρώματος ημερήσια (8ωρο). Αυτή είναι η πρόταση για το Πέραμα Εβρου. Για τις Σκουριές μιλούν για 25.000 τόνους ημερήσια οπότε το κόστος πέφτει σημαντικά. Το πέτρωμα αυτό μετά την εξόρυξη θα οδηγείται στις εγκαταστάσεις θραύσης. Μέχρι του σημείου αυτού το κόστος είναι γνωστό με βάση τη σημερινή τιμή πώλησης των αδρανών υλικών (για την άμμο). 8,5 € ανά κυβικό μέτρο χωρίς τον ΦΠΑ για μονάδες που παράγουν μέχρι 2000 τόνους την ημέρα.

Το κυβικό μέτρο της άμμου ζυγίζει 1,6 τόνους. Στο Πέραμα η περιεκτικότητα είναι 4 gr χρυσού ανά τόνο. Επομένως προκύπτει κόστος 5,3 € ανά 4 γραμμάρια ή 1,3 € ανά γραμμάριο, δηλαδή 40 € η ουγγιά.

Το νούμερο αυτό περιλαμβάνει το λειτουργικό κόστος (ημερομίσθια και ΔΕΗ) και την απόσβεση της επένδυσης για το μηχανικό εξοπλισμό εξόρυξης, θραύσης και ταξινόμησης μέχρι το κλάσμα της άμμου. Στην τιμή αυτή περιλαμβάνεται το κέρδος του λατομείου αδρανών συνεπώς μπορεί να επιχειρηθεί μετατροπή των € σε US$. Στους υπολογισμούς υπάρχουν μικρές προσεγγίσεις οι οποίες όμως δεν αλλοιώνουν την ουσία του θέματος. Aρα κόστος 40 US$/tr.oz

3. Ακολουθεί το στάδιο υγρής λειοτρίβησης σε ειδικό μύλο και κυάνωσης σε μεγάλα καζάνια με αναδευτήρες. Ο μύλος υγρής λειοτρίβησης είναι ακριβός σε απόλυτο νούμερο. Τα καζάνια όμως είναι φτηνοδουλειά. Η κίνηση του υλικού γίνεται με αντλίες και σωληνώσεις μέχρι την απόρριψη στο χώρο τέλματος.. Τα υλικά προσθηκών (ασβέστης και κυανιούχο νάτριο) πάμφθηνα. Τεχνολογία του 1900. Η ενέργεια πανάκριβη αλλά θα επιδοτηθεί άγρια!!!! Που έλεγε μια παλιά διαφήμιση «η φθήνεια τρώει τον παρά και το Luvil λεκέδες»!!! Δηλαδή για το κόστος του σταδίου αυτού αναμένεται τιμή μικρότερη του προηγούμενου σταδίου. Τα  40 US$/tr.oz είναι επιεικής προσέγγιση.

4. Οι δουλειές αυτές απαιτούν ερευνητικά έργα (κυρίως γεωτρήσεις δειγματοληψίας και χημικές αναλύσεις). Oι περιοχές στις οποίες υπάρχει λεπτομερής χρυσός στην Ελλάδα αναλύονται σε επίπεδο μοντέλων στις εισηγήσεις Νίκου Αρβανιτίδη και Περικλή Παπαδόπουλου στη διημερίδα του ΤΕΕ Θράκης.

Ειδικά όμως για το επιθερμικό πεδίο Αισύμης – Σαππών – Πτερωτών προηγήθηκε εξαιρετική ερευνητική εργασία του ΙΓΜΕ, διαπιστώθηκε το λεγόμενο κοίτασμα του Αγίου Δημητρίου, πετάχθηκε το ΙΓΜΕ έξω από το οικονομικό παιχνίδι (νόμος 210/1973) και δόθηκε από το δημόσιο έτοιμο φαγητό σε «επενδυτές» πρακτικά για ολόκληρη την περιοχή. Αυτή λοιπόν είναι η πολιτική Τσουτρέλη για το ΙΓΜΕ η οποία απέχει πολύ από την πολιτική Δρούγκα για την περίπτωση Αγίου Δημητρίου. Ενώ λοιπόν ο συνάδελφος Δρούγκας (συνταξιούχος πια) πάσχιζε τότε στις μελέτες του να προστατέψει τον τόπο από πιθανές εκροές κυανιούχων από το χώρο τέλματος έρχεται σήμερα η ΚΥΑ 39624 της 25/9/2009 και ανερυθρίαστα επιτρέπει την απόρριψη κυανιούχων πολφών ΠΑΝΤΟΥ!!!! Επομένως αξίζει τιμή στο Δρούγκα και σε πολλούς υπαλλήλους του ΙΓΜΕ που έχουν διαφοροποιηθεί στην κυάνωση. Πάντως οι κακιές γλώσσες λένε ότι τους έχουν βάλει στο περιθώριο. Μήπως είναι ψέμα;

Aπό πλευράς κόστους λοιπόν για τη φάση των ερευνητικών έργων και των έργων προπαρασκευής ας μας αποδείξουν ότι θα πληρώσουν περισσότερα από 20 US$/tr.oz.

5. Ετσι το συνολικό κόστος παραγωγής του χρυσού Dore εκτιμάται στα 100 US$/tr.oz χωρίς τα δικαιώματα αγοράς του μεταλλείου.

Για την απασχόληση προσωπικού ο αριθμός πρέπει να συνδεθεί αυστηρά με την απασχόληση σε υπαίθρια λατομεία αδρανών όπως προαναφέρθηκε. Οι εταιρίες παρουσιάζουν αυξημένα νούμερα όπως τα θέλουν. Μήπως ετοιμάζονται για συμμετοχή στις παρελάσεις των εθνικών επετείων;

Ο χρυσός Dore οδεύει σε μεταλλουργίες καθαρισμού του σε χρυσό 24 καρατίων (πλάκες χρυσού στις τράπεζες) και διαχωρισμού των υπόλοιπων πολύτιμων μετάλλων που περιέχει. Εδώ παίζεται το παιχνίδι του μηδενικού άμεσου οφέλους του δημοσίου στο όλο κύκλωμα. Οι εν Ελλάδι εταιρίες  (ΑΕ) θα εμφανίζουν έσοδα από την πώληση του χρυσού Dore τέτοια ώστε ο ισολογισμός τους να είναι ισοσκελισμένος και δεν θα υπάρχουν κέρδη για φορολόγηση. Το τρυκ για να το πετύχουν αυτό είναι η παρουσία των λεγόμενων στοιχείων ποινής (penalty elements) στο χρυσό Dore. Δηλαδή θα περιέχει δήθεν κάποια στοιχεία τα οποία κάνουν ζημία στη μεταλλουργία καθαρισμού και ρίχνουν την τιμή του δραστικά. Τη λεπτομέρεια αυτή ΔΕΝ μπορεί να την ελέγξει το δημόσιο, τουλάχιστον με τη λογική που λειτουργεί μέχρι σήμερα. Επομένως να μην περιμένουν άμεσους φόρους από τις ΑΕ!!! Απλά πράγματα.

6. Τα στοιχεία συμμετοχής των συντελεστών κόστους (κυρίως ημερομίσθια και ΔΕΗ η οποία πάντα επιδοτείται υπέρογκα για ανάλογες δουλειές στην Ελλάδα) στο τελικό νούμερο δεν έχουν μεταβληθεί ριζικά από το 2000 μέχρι σήμερα. Ισως μία επιβάρυνση του επιπέδου του 30% μεταξύ των ετών 2000 και 2010 να καλύπτει τη διαφορά.

7. Μετά την παραγωγή της χελώνας 24 καρατίων παρεμβαίνει το τραπεζικό εμπορικό κύκλωμα με μεγάλα κέρδη. Προσωπικές μου πληροφορίες μιλούν για έλεγχο ολόκληρου του κυκλώματος παραγωγής και εμπορίας χρυσού από τρεις οικογένειες Εβραίων της διασποράς (οικογένειες Rotchild, Oppenheimer και Le Crespigny) οι οποίες με 600 περίπου εταιρίες ποικίλου μεγέθους διακινούν διεθνώς το χρυσό. Ετσι στο Ισραήλ λειτουργούν σήμερα πολλές μονάδες επεξεργασίας του καθαρού χρυσού για παραγωγή κοσμημάτων…..αλλά κανένα μεταλλείο με κυάνωση!!!!! Στη Γερμανία δε ΔΕΝ επιτρέπουν ούτε την υποβολή αίτησης για κυάνωση πετρωμάτων. Ετσι δεν είναι κύριοι Δήμα και Verheugen;

8. Τα παραπάνω στοιχεία φθάνουν να δώσουν μία εξήγηση γιατί οι εταιρίες πάσχιζαν να αδειοδοτηθούν με τιμή του χρυσού τα 280 US$/tr.oz. Επαιζαν τότε με μία διαφορά των 100 US$/tr.oz μεταξύ μεταλλείου παραγωγής χρυσού Dore και χρηματιστηριακής αξίας για το χρυσό η οποία όμως ήταν ασθενική από πλευράς κερδών ιδιαίτερα για μεγάλες μονάδες. Ακούστηκε στα τέλη του 2000 ότι κάποια μεγάλα μεταλλεία κινδύνευαν να τεθούν σε αργία λόγω της χαμηλής τιμής. Μάλιστα υπήρχαν αναφορές ότι εάν έπεφτε η τιμή κάτω από 220 – 200 US$/tr.oz θα έκλειναν τα περισσότερα μεταλλεία μέχρι να ανακάμψει η τιμή.

9. Είχαν όμως γνώση οι φύλακες. Η τιμή του χρυσού από τα 280 US$/tr.oz το 2000 εκτινάχθηκε με σταθερά βήματα στα +1100 US$/tr.oz σήμερα. Το κόστος παραγωγής όμως δεν ξεπερνά τα 150 US$/tr.oz όπως επεξηγήθηκε στα προηγούμενα. Μπαίνουν στην τσέπη του εμπορικού κυκλώματος περίπου 1000 US$/tr.oz και σφυρίζουν αδιάφορα!!!!

10. Τι κάνουν όμως οι κυανιολάγνοι του Αθηνοκεντρισμού; Εκχωρούν το δικαίωμα εκμετάλλευσης του χρυσού χαρακτηρίζοντας  την επένδυση ιδιαιτέρως συμφέρουσα για την εθνική οικονομία. Αυτό σημαίνει ότι για 1500 τόνους χρυσού (τόσα είναι τα μετρημένα και τα βέβαια αποθέματα) επέρχεται μία αρπαχτή σε βάρος του δημοσίου της τάξεως των 50 δις €. Και μιλούν για ορυκτό πλούτο!!! Που τον είδαν;

11. Δεδομένου ότι θα επέλθει μεγάλη επιδότηση των επενδύσεων αυτών από το δημόσιο με την επικρατούσα μέχρι σήμερα λογική το μόνο πράγμα που θα εισπράξει άμεσα είναι οι φόροι του εισοδήματος των εργαζομένων. Τίποτε άλλο. Όλα τα άλλα είναι ζημία.

12. Για το θέμα των δικαιωμάτων του δημοσίου με το νόμο 210/1973 το πράγμα εγγίζει τα όρια του κωμικού. Το δημόσιο δεν παίρνει φράγκο (ή ψίχουλα για τα μάτια του κόσμου) σε όλες τις μεταβιβάσεις μεταλλείων ιδιοκτησίας του. Όταν όμως πωλήθηκε το μεταλλείο Περάματος από ιδιώτη (που κατείχε τα δικαιώματα λόγω Αδειας Μεταλλευτικών ερευνών για την περιοχή) στην πρώτη εταιρία που το διαχειρίσθηκε κατεβλήθη το αξιοσέβαστο ποσό των 250.000.000 δραχμών (1996). Το νούμερο αυτό αναφέρθηκε σε συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου Εβρου από τον τότε Διευθυντή της εταιρίας. Τι πήρε το δημόσιο από αυτή τη δουλειά, μπορεί να μας ενημερώσει κάποιος;

Συμπέρασμα: Οσοι λογικά σκεπτόμενοι άνθρωποι αντιλαμβάνονται το μέγεθος της επερχόμενης άμεσα περιβαλλοντικής και οικονομικής καταστροφής θα συμφωνήσουν και θα στηρίξουν την ακόλουθη πρόταση:

Α) Να αλλάξουμε νόμους και αποφάσεις που αντιστρατεύονται την πολιτική της ΕΕ στην επεξεργασία των εξορυκτικών καταλοίπων είναι δύσκολο πράγμα.

Β) Το πανάθλιο κείμενο της ΚΥΑ 39624 της 25/9/2009 (μπράβο στους κ.κ. Σουφλιά, Φλογαΐτη, Παπαθανασίου και Χατζηδάκη και βέβαια στον κ. Καραμανλή) μπορεί να βελτιωθεί με αφαίρεση της λέξης «κυάνιο» από μέσα. Η λέξη αυτή μπήκε εμβόλιμα από τους κυανιολάγνους της Αθήνας και εάν αφαιρεθεί ΔΕΝ υπάρχει προσβολή της πολιτικής της χώρας έναντι της ΕΕ.

Γ) Αυτά μπορούν να γίνουν με τροποποίηση του μεταλλευτικού κώδικα έτσι ώστε να απαγορευθεί η χρήση του κυανίου στη μεταλλευτική στη χώρα. Δηλαδή ό,τι έκανε πρόσφατα η Ουγγαρία. Πάλι δεύτεροι θα είμαστε!!!!!!

Δ) Στους κ.κ. Δήμα και Verheugen να σταλεί το μήνυμα ότι για να πάρουν τα λεφτά τους από το δημόσιο χρέος της χώρας θα αφήσουν τη γη ανέγγιχτη. Να σκεφτούν άλλες κομπίνες με τους πολιτικούς μας οι οποίοι τα τελευταία 30 χρόνια οδήγησαν τη χώρα σ’ αυτό το κατάντημα. Είμαστε αποφασισμένοι να αφήσουμε κληρονομιά στα παιδιά μας καθαρό πόσιμο νερό και τη γη παραγωγική χωρίς λίμνες με κυάνια και κοιλότητες.

Σύντομα θα βρουν πολλούς μπροστά τους για να τους ξεπεράσουν.

Αποθέσεις εξορυκτικών υλικών ευθύνονται για τις πλημμύρες στο Στρατώνι. Ερώτηση στο Ευρωκοινοβούλιο του Μιχάλη Τρεμόπουλου και αίτημα για αποζημιώσεις

Η καταστροφική πλημμύρα με τα νερά και τα μπάζα που κατέβασε παρακείμενος χείμαρρος στο Στρατώνι Χαλκιδικής στις 10 Φεβρουαρίου 2010, κατά τη διάρκεια νεροποντής, έγινε αντικείμενο συζητήσεων για το αν ήταν ένα καθαρά φυσικό φαινόμενο ή είχε ανθρωπογενή αίτια, που έχουν σχέση με την εξορυκτική δραστηριότητα στην περιοχή.

Τα καταστροφικά αποτελέσματα αυτού του περιστατικού διαπίστωσε και προσωπικά ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων Πράσινων Μιχάλης Τρεμόπουλος, ο οποίος επισκέφτηκε την περιοχή το Σάββατο 13-2-2010. Σπίτια και καταστήματα καταστράφηκαν, δεκάδες αυτοκίνητα καταπλακώθηκαν από τη λάσπη, ενώ κινδύνεψαν οι ζωές κατοίκων που εγκλωβίστηκαν στις οικίες τους. Πολλά ΙΧ παρασύρθηκαν από το νερό και έπεσαν με ορμή πάνω στις αυλές σπιτιών ακόμη και πάνω στις στέγες. Μαρτυρίες κατοίκων, που κατέγραψε σε βίντεο μάλιστα ο ίδιος ο ευρωβουλευτής, αναφέρουν ότι επρόκειτο για κατάρρευση πρόχειρου φράγματος μεταλλευτικής εταιρίας εξόρυξης χρυσού, που συγκρατούσε αποθέσεις υλικών άγνωστης ταυτότητας και σύνθεσης, από εξορυκτικές δραστηριότητες.

Κάτι ανάλογο κατήγγειλε με επιστολή του από 17-2-2010 προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, ο Δήμαρχος Σταγείρων – Ακάνθου: «στην περιοχή υπάρχουν γνωστές και άγνωστες, μικρές και μεγάλες αποθέσεις υλικών από μεταλλευτική δραστηριότητα, οι οποίες μπορούν να δημιουργήσουν περιβαλλοντικά προβλήματα τόσο στο Στρατώνι όσο και ευρύτερα στον κόλπο της Ιερισσού».

Ο Μ. Τρεμόπουλος, παραθέτοντας τα στοιχεία αυτά, ρωτά την Ευρωπαϊκή Επιτροπή αν προτίθεται να λάβει μέτρα για να διασφαλίσει ότι θα υπάρξει άρτια έρευνα για τα αίτια της κατολίσθησης και τη χημική σύνθεση των φερτών υλικών. Σε περίπτωση φυσικών αιτίων, ερωτά αν θα μπορούσε να συνδράμει για την παροχή αποζημιώσεων προς τους κατοίκους, ενώ σε περίπτωση που διαπιστωθούν ανθρωπογενή αίτια από άστοχες παρεμβάσεις της μεταλλευτικής εταιρείας, τι μέτρα σκοπεύει να λάβει ώστε να εξασφαλίσει τόσο την αποζημίωση των κατοίκων όσο και την τήρηση στο μέλλον επαρκών μέτρων ασφαλείας και περιβαλλοντικής προστασίας.

«Είμαι πεπεισμένος ότι τα αίτια της καταστροφής δεν είναι μόνο φυσικά», δήλωσε ο Μιχάλης Τρεμόπουλος. «Υπάρχουν αποθέσεις εξορυκτικών δραστηριοτήτων εδώ και 35 χρόνια, καθώς και στοιχεία για το ότι αυτές οι αποθέσεις συγκρατούνταν από σιδερόβεργες, ώσπου με μια μεγάλη βροχόπτωση ήρθε η καταστροφή. Υπήρχαν άνθρωποι που το προέβλεψαν. Παρόλα αυτά δεν έγινε κάτι και συνέβη το κακό. Τώρα χρειάζεται μια άρτια, αξιόπιστη και ανεξάρτητη διερεύνηση και τεκμηρίωση για τα αίτια και τη σύνθεση των φερτών υλών. Οι κάτοικοι του Στρατωνίου χρειάζονται τη συμπαράσταση της πολιτείας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να ξεπεράσουν τις πληγές τους και για να αποκατασταθούν παρεμβάσεις δεκαετιών. Μετά από αυτό θα πρέπει να ακολουθήσει μια ευρύτατη και γενναία συζήτηση για το μέλλον της περιοχής, που για πολύ καιρό κρατήθηκε όμηρος μιας μονομερούς και καθόλου πράσινης ανάπτυξης».

Ακολουθεί η ερώτηση του Μιχ. Τρεμόπουλου:

Θέμα: Πλημμύρες στο Στρατώνι Χαλκιδικής και πιθανές επιπτώσεις σε συνδυασμό με τη μεταλλευτική δραστηριότητα

Στις 10.2.2010, κατά τη διάρκεια νεροποντής και υπερχείλισης  χειμάρρου, συνέβη  κατολίσθηση βράχων και εισροή φερτών υλών στον οικισμό Στρατωνίου Χαλκιδικής. Τα καταστροφικά αποτελέσματα(1) διαπίστωσα και ο ίδιος προσωπικά, σε επίσκεψή μου στην περιοχή το Σάββατο 13-2-2010. Βιντεοσκοπημένες μαρτυρίες του τοπικού πληθυσμού αναφέρουν ότι επρόκειτο για κατάρρευση πρόχειρου φράγματος μεταλλευτικής εταιρίας εξόρυξης χρυσού που συγκρατούσαν αποθέσεις υλικών άγνωστης ταυτότητας και σύνθεσης, από εξορυκτικές δραστηριότητες. Με επιστολή του από 17-2-2010 προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, ο Δήμαρχος Σταγείρων – Ακάνθου κατήγγειλε ότι «στην περιοχή υπάρχουν γνωστές και άγνωστες, μικρές και μεγάλες αποθέσεις υλικών από  μεταλλευτική δραστηριότητα οι οποίες μπορούν να δημιουργήσουν περιβαλλοντικά προβλήματα τόσο στο Στρατώνι όσο και ευρύτερα στον κόλπο της Ιερισσού»(2). Με άλλη επιστολή του (3) την ίδια μέρα προς το ΤΕΕ Κ. Μακεδονίας, ο Δήμαρχος ζήτησε τη συγκρότηση ανεξάρτητης επιτροπής εμπειρογνωμόνων για τη διερεύνηση και σύνταξη έκθεσης για τα αίτια της κατολίσθησης, την προέλευση των πετρωμάτων και τη χημική σύνθεση των φερτών υλικών.

Ερωτάται η Επιτροπή:

1. Έχει ενημέρωση από την Ελλάδα για το σοβαρό αυτό περιστατικό και τους πιθανούς περιβαλλοντικούς κινδύνους που ενδέχεται να συνεπάγεται;

2. Προτίθεται να λάβει μέτρα για να διασφαλίσει ότι θα υπάρξει άρτια έρευνα για τα αίτια της κατολίσθησης και τη χημική σύνθεση των φερτών υλικών;

3. Σε περίπτωση φυσικών αιτίων θα μπορούσε να συνδράμει για την παροχή αποζημιώσεων προς τους κατοίκους, πιθανότατα από το Ταμείο Αλληλεγγύης;

4. Σε περίπτωση ανθρωπογενών αιτίων από άστοχες παρεμβάσεις της μεταλλευτικής εταιρείας, τι μέτρα σκοπεύει να λάβει ώστε να εξασφαλίσει τόσο την αποζημίωση των κατοίκων όσο και την τήρηση στο μέλλον  επαρκών μέτρων ασφαλείας και περιβαλλοντικής προστασίας;

(1) Σπίτια και καταστήματα καταστράφηκαν, δεκάδες αυτοκίνητα καταπλακώθηκαν από τη λάσπη ενώ κινδύνεψαν οι ζωές κατοίκων που εγκλωβίστηκαν στις οικίες τους. Πολλά ΙΧ παρασύρθηκαν από το νερό και έπεσαν με ορμή πάνω στις αυλές σπιτιών ακόμη και πάνω στις στέγες.

⁽²⁾ HYPERLINK «http://kinisipoliton.files.wordpress.com/2010/02/epistoli-yp-periv-17-02-10.pdf»http://kinisipoliton.files.wordpress.com/2010/02/epistoli-yp-periv-17-02-10.pdf

⁽³⁾ HYPERLINK «http://kinisipoliton.files.wordpress.com/2010/02/epistoli-tee-17-02-10.pdf»http://kinisipoliton.files.wordpress.com/2010/02/epistoli-tee-17-02-10.pdf

Ανακοίνωση τύπου της Κίνησης Ενεργών Πολιτών Σταγείρων-Ακάνθου για τις μεγάλες καταστροφές στο Στρατώνι

Έβρεξε πέτρες. Τώρα βρέχει ερωτήματα.

Ένα δεκαπενθήμερο έχει περάσει από την έντονη νεροποντή της 10ης Φεβρουαρίου που έφερε μεγάλες καταστροφές στο Στρατώνι. Ως σήμερα, προείχε να κλείσουν τις άμεσες πληγές τους οι κάτοικοι του Στρατωνίου. Πέρα από τις φανερές ζημιές στις περιουσίες των κατοίκων και τις υποδομές του χωριού – και τα αυτονόητα αντιπλημμυρικά έργα που πρέπει να γίνουν στο Στρατώνι – προκύπτει σωρεία ερωτημάτων και προβληματισμών.

ΓΙΑΤΙ ΕΒΡΕΞΕ ΠΕΤΡΕΣ;

Παρόλη τη μεγάλη βροχόπτωση της 10ης Φεβρουαρίου (163,40χλ), φυσικά αίτια δεν δικαιολογούν την έκταση και το είδος της καταστροφής. Ο μεγάλος όγκος και το είδος των φερτών υλικών που κατέκλισαν το Στρατώνι προήλθαν από αποθέσεις στείρων στην κοίτη του ρέματος. Πότε κι από ποιον έγιναν αυτές οι αποθέσεις; Ποιος ευθύνεται για τον κίνδυνο που διέτρεχαν και διατρέχουν ακόμα οι κάτοικοι του Στρατωνίου; Ήταν γνωστές οι αποθέσεις από παλιότερα, και γιατί δεν έχει γίνει αποκατάστασή τους;

ΝΕΡΑ ΠΟΥ ΚΑΙΝΕ

Σε Δελτίου Τύπου στις 12/02, η ΕΠΙΤΗΡΩ αναφέρει ότι “τα κυριότερα προβλήματα εντοπίζονται στις επιφανειακές εγκαταστάσεις διαχείρισης νερών όπου επικεντρώνονται πλέον οι παρεμβάσεις λειτουργικής αποκατάστασης.” Τι έκτασης ήταν οι ζημιές στις εγκαταστάσεις της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ; Συγκεκριμένα, η μονάδα επεξεργασίας της όξινης απορροής των στοών (53 & 216) στο Στρατώνι υπέστη μεγάλη ζημιά; Αν ναι, που γίνεται η καθίζηση της όξινης απορροής των στοών; Έχει ενημερώσει η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ για τυχόν ζημιές στις εγκαταστάσεις της, κι αν ναι, ποιον; Αν έχει ενημερωθεί η Τοπική Αυτοδιοίκηση, δεν πρέπει αυτή με τη σειρά της να ενημερώσει την τοπική κοινωνία; Αντιπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης δήλωσαν ότι μέχρι την Πέμπτη (11/02) το μεσημέρι, τα νερά της όξινης απορροής έτρεχαν ανεξέλεγκτα μέσα στον οικισμό του Στρατωνίου και στο ρέμα της Καρβουνόσκαλας ως τη θάλασσα. Με δεδομένο ότι η πλημμύρα έγινε στην έδρα των μεταλλευτικών εγκαταστάσεων, κάλεσε κανείς τους επιθεωρητές περιβάλλοντος και τη Διεύθυνση Περιβάλλοντος της Νομαρχίας – αρμόδιους να ελέγξουν για πιθανές περιβαλλοντικές επιπτώσεις; Πάρθηκαν δείγματα να ελεγχθεί η ποιότητα των νερών και η σύσταση των φερτών υλικών; Αν ναι, ποια είναι τα αποτελέσματα;

ΘΑΛΑΣΣΑ ΠΟΥ ΚΙΤΡΙΝΗΣΕ

Ποια είναι η επιβάρυνση της θάλασσας του κόλπου της Ιερισσού από την όξινη απορροή αυτών των ημερών;

ΓΕΜΙΣΕ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΠΑΖΑ

Που έχουν μεταφερθεί οι χιλιάδες τόνοι των πετρών και της αγνώστου σύστασης λάσπης που μαζεύτηκαν απ’ τον οικισμό; Έχουν καταλήξει ξανά στα ρέματα, στην παραλία και στο λιμάνι του Στρατωνίου; Ποια είναι η πρόβλεψη για την οριστική τους απόθεση; Μπορεί ο πρόεδρος ενός Τοπικού Συμβουλίου να διαχειρίζεται μόνος του μια κρίση τέτοιας έκτασης και με τους περιβαλλοντικούς κινδύνους που ελλοχεύει; Δεν θα έπρεπε να αναλάβουν τις ευθύνες τους και να συντονίσουν τις ενέργειες αποκατάστασης  οι αρμόδιοι φορείς της Τοπικής και της Κεντρικής  Διοίκησης;

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΛΛΕΣ ΘΕΣΕΙΣ ΑΠΟΘΕΣΕΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΩΝ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΩΝ;

Στην επιστολή του στις 17/02 προς την Υπουργό Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, κ. Μπιρμπίλη, ο Δήμαρχος, Μιχάλης Βλαχόπουλος δηλώνει ότι “στην περιοχή υπάρχουν γνωστές και άγνωστες, μικρές και μεγάλες αποθέσεις υλικών από την μεταλλευτική δραστηριότητα οι οποίες μπορούν να δημιουργήσουν περιβαλλοντικά προβλήματα τόσο στο Στρατώνι όσο και ευρύτερα, στον κόλπο της Ιερισσού.” Ποιες είναι αυτές; Έχουν καταγραφεί; Έχει γίνει έλεγχος των ρεμάτων; Τι κίνδυνος υπάρχει σήμερα σε ενδεχόμενη επανάληψη των καιρικών φαινομένων της 10ης Φεβρουαρίου; Ποια είναι η πρόβλεψη για την αποκατάσταση αυτών των αποθέσεων; Όλοι  (εκπρόσωποι της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και της  Εταιρείας, οι κάτοικοι της περιοχής) ευλογούν την καλή μας τύχη που η «θεομηνία» δεν χτύπησε το Καρακόλι. Ποιες θα ήταν οι συνέπειες , όχι μόνο για τον κόλπο της Ιερισσού  αλλά για ολόκληρο το Βόρειο Αιγαίο αν δεν είχαμε αυτή την «καλή τύχη»; Μετά από αυτή την καταστροφή είναι παράλογο να ανησυχούμε και να αντιδρούμε στην προοπτική της εγκατάστασης νέων μεταλλευτικών δραστηριοτήτων και μάλιστα της έντασης και της έκτασης που προτείνετε από το Επενδυτικό Σχέδιο της Εταιρίας; Έχουμε δικαίωμα σε απαντήσεις, και υποχρέωση να αναζητούμε έγκυρη πληροφόρηση για όσα συνδέονται με την πρόσφατη καταστροφική πλημμύρα στο Δήμο μας. Για πόσο ακόμα είναι δυνατόν να αποσιωπούμε την περιβαλλοντική επιβάρυνση της περιοχής μας (του Στρατωνίου, της Στρατονίκης και του κόλπου της Ιερισσού), εναποθέτοντας της ελπίδες μας στον «καλό καιρό»; Είναι καθαρά θέμα τύχης που δεν έχουν πληρώσει άνθρωποι με τη ζωή τους αυτήν την εγκληματική αμέλεια. Μέχρι πότε θα βασιζόμαστε στην τύχη;

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ στο blog της Κίνησης,  πλούσιο φωτογραφικό υλικό!